XIV MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA
Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej
Co nas łączy, co nas dzieli w Europie?
Unia skazana na sukces?
Czyli co nas łączy, co nas dzieli w Europie
Do niedawna wydawało się, że rozwój sytuacji będzie przebiegał przez dłuższy czas według dwóch optymistycznych założeń: o trwałym liniowym wzroście i o tym, że Unia jest skazana na sukces. Wprawdzie lata dziewięćdziesiąte XX wieku i czas po rozszerzeniu o państwa Europy Środkowo-Wschodniej przynosiły pewne zawirowania w niektórych obszarach gospodarki, ale gdzież ich nie ma Główne wskaźniki ekonomiczne i polityczne skłaniały nas jednak do tego, aby nabrać przekonania, że dobra pogoda dla projektu europejskiego nie będzie zmącona. Niestety, zarówno kryzys ekonomiczny, który wszedł do naszych zaskoczonych domów, jak i militarne harce Federacji Rosyjskiej na rubieżach europejskiego mikroświata pokazały, że Europejczycy od dłuższego czasu tkwili w grzechu naiwności w stanie tyleż radosnym, co i groźnym. Ów bardzo niebezpieczny stan wynikał z błędu poznawczego, który kazał politykom odczytywać to, co fachowo nazywa się strategic timeout, jako długotrwałe zjawisko. Choć każdy student historii wie, że przerwy strategiczne są tylko momentami na osi dziejów.
W Europie borykamy się dziś z licznymi konsekwencjami tego błędu, ale także z nagromadzeniem problemów globalnych, o spowodowanie których trudno byłoby obwiniać aktualne pokolenie decydentów, gdyż narastają one od dziesięcioleci. Suma negatywnych zjawisk przyczynia się do wzrostu zamieszania na rynkach, chaosu w polityce i niepewności obywateli. Coraz wyraźniej widzimy, że różnice w poziomie życia powiększają się, zamiast maleć, że w gospodarce jeszcze bardziej obowiązuje zasada egoizmu, a solidarności jest coraz mniej, oraz że w konsekwencji mamy coraz głębsze podziały, chociaż projekt europejski ma przecież zgoła przeciwny cel integrację!
O tych dylematach traktuje tematyka spotkania, które przygotowujemy na 26 i 27 września 2014 roku. XIV Międzynarodowa Konferencja z cyklu Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej odbędzie się pod hasłem sformułowanym w postaci zapytania: Co nas łączy, co nas dzieli w Europie?. Opierając się na najczęstszych tematach publicznych wypowiedzi papieża Franciszka, który posiada przecież wyjątkowo wyczulony zmysł społeczny, stworzyliśmy krótką listę zagadnień do rozważenia podczas wrześniowego spotkania w Krakowie. Spotkanie tym razem będzie miało charakter głównie warsztatowy, a poszczególne dyskusje poświęcone zostaną następującej problematyce: zjawisku migracji (jego przyczynom i konsekwencjom), społecznej gospodarce rynkowej (i czy będzie antidotum na kryzys?), młodzieży (niestabilności zawodowej, perspektywom życiowym, konfliktom). Finałem konferencji będzie debata, z udziałem ciekawego grona ekspertów, na temat konieczności korekty (w jakim celu? w jakim kierunku? jak poważnej?) w realizacji projektu europejskiego. Do uczestnictwa w tegorocznym wydarzeniu zapraszamy jak zwykle: dziennikarzy, ludzi nauki, duchownych, polityków i tych, którzy zainteresowani są problematyką europejską.
Michał Góra i Rafał Budnik
XIV edycja konferencji odbyła się w dniach 26 i 27 września 2014 roku. Miejscem spotkania, w którym uczestniczyło udział około 350 słuchaczy i 28 panelistów oraz sprawozdawców tematycznych, było – jak zwykle – krakowskie Centrum Konferencyjne „Dwór w Tomaszowicach”. Podczas spotkania zebrani mogli wziąć udział w trzech sesjach tematycznych (wprowadzającej, sprawozdawczej i specjalistycznej – poświęconej konieczności korekty polityki Zachodu w kontekście nowych typów zagrożeń bezpieczeństwa) oraz wybrać jedne z trojga warsztatów roboczych.
Tegoroczna konferencja odbywała się pod hasłem „Co nas łączy, co nas dzieli w Europie?”. Jego wybór podyktowany był tym, że organizatorzy tego cyklu debat, zauważają, iż – mimo oficjalnego kursu w unijnej polityce integracyjnej – stale zauważalne są, a w niektórych obszarach pogłębiają się różnice w zdolnościach do przełamywania i opanowywania negatywnych zjawisk społecznych i gospodarczych w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Uczestnicy zostali skonfrontowani z twardymi faktami i danymi dotyczącymi następujących procesów:
– migracji, a zwłaszcza związanych z nią presji na całym obszarze UE wynikających z nasilenia się uchodźstwa i jego następstw,
– zachowania społecznego kształtu gospodarki rynkowej, co napotyka na szereg trudności w kryzysie ekonomicznym i zaistniałej recesji, z której Europa wciąż nie jest w stanie w pełni wyjść,
– perspektyw dla młodych Europejczyków, których pokolenie cierpi z powodu zagrożeń bytowych, egzystencjalnych i drastycznego obniżenia się szans na rynku pracy.
Obrady zgromadziły większe niż dotychczas grono zainteresowanych. Organizatorzy bowiem zatroszczyli się o nad wyraz profesjonalny zespół prelegentów i panelistów. Dużym zainteresowaniem cieszyły się wykłady wprowadzające. Do ich wygłoszenia zaproszono arcybiskupa Agrygentu Francesco Montenegro, który zajmował się afrykańskimi uchodźcami na Lampeduzie, podsekretarza w Papieskiej Komisji Iustitia et Pax Flaminię Giovanelli, zajmującą się kwestiami sprawiedliwości ekonomicznej oraz dr Cezarego Kościelniaka z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, który specjalizuje się w polityce edukacyjnej i problemach indywidualnych perspektyw życiowych. Szczególnie wielu słuchaczy zgromadziły wystąpienia ks. Ziada Hilala SI z Jesuit’s Refugeers Centre w Homs na temat klęski humanitarnej w Syrii, oraz prof. Adama D. Rotfelda o nieprzystawaniu struktury instytucjonalnej NATO i UE do skutecznego reagowania na obecne zagrożenia dla bezpieczeństwa w Europie i na całym obszarze zachodniej cywilizacji.
Tematyka tej konferencji wpisała się wyjątkowo trafnie w aktualne problemy UE, Kościoła i wspólnoty międzynarodowej.
